Welke ingrediënten maken een boek een echt decemberboek? Sneeuw, warme chocolademelk, Kerst, schaatsen, family time, schattige dieren, spanning en klimaatverandering. Huh, klimaatverandering? Dat is toch niet Kerstig? Misschien niet direct, maar wel als je net op vakantie bent op Schiermonnikoog en de Waddenzee dichtvriest.

Ingesneeuwd op Schiermonnikoog

In Larski slaat alarm zitten al deze december-ingrediënten. De kinderen Edwin en Adinde brengen met hun ouders de kerstvakantie door op Schiermonnikoog. Het blijkt een vakantie vol avontuur en sneeuw en ijzige kou te worden. Op de boot heenreis hebben de kinderen een aantekenboek gevonden. De naam Irene Windhuis staat voorin, dus het willen ze het graag terugbrengen. Maar wat betekenen al die getallen in dit boek? Het adres in het boek wijst hen in de richting van de vuurtoren. De vuurtorenwachter is een wat rare man en de kinderen vluchten met boek en al weer weg. Ondertussen is er een weeralarm afgegeven; er trekt een ijzige poolwind over het land en de wadden. De veerboot is vast komen te zitten in het ijs en op het eiland is een meters dik pak sneeuw gevallen. Edwin en Adinde zijn ingesneeuwd op het eiland. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar Schiermonnikoog is mijn favoriete eiland en het lijkt mij geweldig om daar ingesneeuwd te raken. Heb je al zin in chocolademelk?

En wie is Larski?

Larski is een jonge poolhond die door de barre weersomstandigheden op het eiland verzeild is geraakt. Als hij even komt schuilen in de iglo die Edwin en Adinde hebben gebouwd, sluiten de drie vriendschap. Het barre weer brengt nog vele moeilijkheden en problemen die het hoofd geboden moeten worden. Larski is de hond die weet hoe de andere dieren op het eiland in veiligheid gebracht moeten worden. Wie beter dan de kinderen om hem daarbij helpen?!

Larski slaat alarm is geschreven door Frank Westerman en zijn dochter Vera. Komt die naam – Frank Westerman – je bekend voor? Dat kan; je kent hem misschien van zijn journalistieke werk of van zijn boek De graanrepubliek. Larski slaat alarm schreef hij samen met zijn dochter Vera die toen 10 jaar oud was. Hoe tof moet dat voor beiden geweest zijn, zo’n gezamenlijk schrijfavontuur!

Zo veel sympathie in één avontuur

Wat dit boek in de eerste plaats zo sympathiek maakt is niet alleen het Laplandse Poolhondje Larski dat is aan komen lopen, maar vooral dat het verhaal door de kinderen Edwin en Adinde beleefd worden. Zij dragen het verhaal, het is echt hun avontuur. De volwassenen zijn naamloze zijfiguren. In de tweede plaats is het de boodschap van de kinderen over klimaatverandering. En NEE, klimaat is niet hetzelfde als het WEER. Er zijn hele volksstammen die beweren dat klimaatverandering niet bestaat, want kijk eens hoe heet onze zomer was en het regent nog steeds in de herfst zoals het hoort. Maar de kinderen uit Larski zullen je wel wijzer maken. Die maatschappelijk betrokkenheid en gedrevenheid van de kinderen geeft je hoop op een betere toekomst. Da’s heel erg Kerstig, toch?

Dit boek zal niet bekend zijn bij het grote publiek, maar juist daarom lees je bij Ogma? Het is een heerlijk jeugdboek om voor te lezen of om zelf te lezen. Laat dit boek niet ondergesneeuwd raken in je boekenkast! Het verdient een warm plekje in je hart.