‘Het valt niet mee iets te schrijven over niets.’
Dat zei een cowboy toen ik net aan een droom begon.

Zo begint M-Train. De cowboy heeft gelijk, maar Patti Smith is er verdomd goed in om over niets te schrijven! Aan haar vaste tafeltje in een café in Greenwich Village dagdroomt en schrijft ze over grote en kleine gedachtes en haalt ze herinneringen op. En dat leest zoals dit klinkt:

Niet lezen maar voelen

Bloedstollend mooi. Haar overpeinzingen over vroeger, over nu, de kunstenaars die in haar hart leven en de mensen die ze lief heeft gehad. Het zou zo maar een brij van onoverzichtelijk gefilosofeer kunnen worden, maar alles klopt en hangt samen. M-Train lees je niet, je voelt het. Het gaat over haar grote liefde, maar ook over heel veel koffie, haar jeugd, wetenschap, de plaatsen waar je je thuis voelt en detectiveseries.

Levenswijsheid

Al die bitterzoete levenswijzheid komt niet zo maar ergens vandaan natuurlijk. God, wat heb ik nog veel te lezen en te reizen en te bekijken voordat ik weet wat Patti weet. Het aantal schrijvers dat ze in M-Train aanhaalt is overweldigend, maar inspireert om de rest van je leven te blijven ontdekken en je te laten raken door kunst in al zijn vormen.

• Paul Verlaine
• Jean Genet
• Arthur Rimbaud
• Michael Boelgakov
• Anna Achmatova
• Sylvia Plath
• Henrik Ibsen
• Enid Meadowcroft
• René Daumal
• Haruki Murakami
• Jean Reno
• Henry Miller
• Bruno Schulz
• Paul Bowles
• Jane Bowles
• Tennessee Williams
• Anne Waldman
• Samuel Beckett
• Robert Graves

En dat is nog maar een kleine greep uit alleen maar de schrijvers waar ze over mijmert. Over Virgina Woolf, die vandaag 77 jaar geleden overleed zegt ze:

Misschien word ik zo oud dat de New York Public Library zich verplicht voelt mij de wandelstok van Virgina Woolf te geven. Die zou ik koesteren voor haar, en ook de stenen in haar zakken. Maar ik zou ook blijven leven en weigeren mijn pen af te geven.

Shit. Ik heb geen kaarten kunnen krijgen voor haar concert in Nederland dit jaar. Shit. Er staat een spoiler van The Killing in M-Train. Shit. Ik zal nooit zo veel lezen als Patti Smith. Maar ik reis graag met haar mee in haar geweldige boeken. Just Kids en M-Train zijn echt boeken om in je hart te sluiten. Ook al las ik beide in één middag uit, de inhoud dwarrelt op onverwachte momenten heerlijk door mijn hoofd.