In een volgend leven wil ik terug komen als kat. Wel als zo’n verwende huiskat dan hè. Beetje op de kachel slapen, hapje eten, slokje drinken, als ik zin heb een beetje buiten zwerven (kijken of er nog leuke katers rondlopen) en weer gaan slapen. Natuurlijk niet in dat mooie mandje dat mijn werknemers voor mij hebben gekocht, daar gaan ze zelf maar in liggen. Het fijnste zijn de plekjes van de werknemer zelf; het bed, op de bank. En uiteraard precies daar waar zij willen gaan zitten of liggen. Ik hoop wel dat die toekomstige slaaf van mij iets trouwer is met het verschonen van de kattenbak dan ik…

Catfulness

Van Uitgeverij Boekerij kreeg ik een boekje waarmee ik vast kan oefenen om net zo relaxt en gelukkig te zijn als een goed verzorgde huiskat; Catfulness. Geschreven door Paolo Valentino en boordevol Catfulness oefeningen voor een lang en gelukkig leven. En laat ik vooral de fraaie en gezellige illustraties niet vergeten te noemen, deze maken het af natuurlijk. Samen met mijn lieftallige assistent ging ik aan de slag!

Vooral het maken van foto’s voor bij dit blog bleek erg verlichtend…

‘Huh? Wat? Waarom schuif je dat boek nou achter mijn rug?’

‘Oké, ik ben wakker, wat is er zo belangrijk?’

‘Serieus? Nog een foto? Zeg, rot jij eens even heel gauw op!’

‘Muts…’

En zonder mededogen werd ik de rest van de middag volledig genegeerd. Waarmee ik nog geluk heb gehad, want Ragnar is een bijzonder moordlustig exemplaar. Elk boek vanuit zijn perspectief zal zwaar gecensureerd moeten worden; niet voor tere zieltjes!

Maar wat Ragnar toch even prachtig liet zien is hoe je vervelende mensen het beste aan kunt pakken; draai ze de rug om en negeer ze. En die les staat ook maar mooi in Catfulness.

Ja helemaal zo gek nog niet, die wijze katten woorden.