Je zou denken dat iemand die zo dol is op boeken als ik, wel een hele nette pronkerige boekenkast moet hebben. Niets is minder waar. Nou goed. In de woonkamer staat best een leuk kastje met daarin de boeken die ik graag binnen afzienbare tijd wil lezen. Mijn versie van een nog-te-lezen-stapeltje. Op zolder daarentegen tref je dus deze ramp aan:

Tussen diverse huishoudelijk rommel gebruik ik de achterkant van een Expedit als boekenkast. De grote dochter heeft de andere kant in gebruik en de kast fungeert dus als een room divider tussen haar kamer een een klein stukje opbergruimte dat niet netjes te houden is. Vriendin Valhalla heeft voor dit soort situaties altijd een oplossing: gooi alles weg!!!!

Nu kan ik veel wegdoen en -gooien, maar als het om boeken gaat dan blokt er ergens iets. Bovendien, ik hoop nog steeds dat ik de zooi op zolder om kan toveren in dit:

Moet lukken toch? Het weggooien van de overige rommel op zolder ging uitzonderlijk goed.

Of misschien meteen maar voor poepsjiek gaan?

Bij deze bibliotheek hoort eigenlijk ook een butler. I’m ready for tea now Carson.

Maar hier kan ik ook aan wennen. Wit en strak. En zie ik daar een bed met heerlijk schone lakens? Ontbijt op bed erbij en mijn leven is perfect.

Nou goed, een droombibliotheek is het nog niet, maar ik kan in ieder geval weer bij alle planken. Alle boeken staan er weer netjes in. Er is een soort van overzicht. Maar de keiharde waarheid is dat ik een grotere boekenkast nodig heb, of eentje extra….

Een week na de grote opruimactie verveelde mijn jongste dochter zich op een regenachtige middag te pletter en besloot ALLE BOEKEN van de planken te duwen. Well shit.