Het opruimen van een kinderkamer…. Je kunt natuurlijk duizend keer vragen of ze het zelf willen doen, dreigen, omkopen. En die technieken pas ik ook allemaal toe, maar soms grijp ik toch maar even in. Waar de dames uren lang drama schoppen om vervolgens alles in een doos te proppen, heb ik het tenslotte in een kwartier, hooguit half uur weer keurig netjes voor elkaar als ze niet thuis zijn. Kan ik ook mooi zonder gejank alle papiersnippers “die écht niet weg mogen mam!” en allerhande onzin rommel die zich een weg naar binnen baant geruisloos afvoeren. Het omslagpunt is meestal als ik ‘s avonds voordat ik zelf ga slapen mijn engeltjes nog een keertje in ga stoppen. En dan op lego of playmobil ga staan (probeer ze dan maar eens niet wakker te gillen). Of als de boekenkast een bende is!
Ja hè hè, jullie dachten al, wanneer begint ze nu over boeken. De boekenkast van dochterlief was een oneerbiedig rampgebied en ik besloot alles eens keurig te ordenen en opnieuw in te ruimen. En toen viel het mij op: een slordige stapel boeken die best wel goed bij elkaar pasten. In elk boek speelt namelijk een mysterieus huis een grote rol!
De Waaterwaack van Natterlande – Marco Kunst
De tweeling Toffee en Gum vertelt samen over hun waanzinnige avonturen in de Zomp. Want het zal je maar gebeuren dat je ouders – die altijd een wedstrijdje doen wie het meeste geld verdient – opeens een brief krijgen waarin staat dat je moeder de wettige erfgename is van haar bet-bet-bet-betoverachter-achterachterachterneef en dus aanspraak mag maken op de Zomp en het Waterwaackhuis. Die ouders ruiken natuurlijk meteen geld: zo’n zomp kun je mooi volbouwen. Dus Toffee en Gum én hun au pairs Limona en Vanilia worden meegesleept naar het Waterwaackhuis. Maar daar blijken ze niet de enigen te zijn die denken dat ze de Zomp kunnen erven. En die Zomp wil niet zomaar worden volgebouwd. In de vochtige, zompige omgeving vinden vreemde gebeurtenissen plaats – en Toffee en Gum gaan op onderzoek uit om erachter te komen wat er nu precies aan de hand is.
Het huis met de schuine vloeren, pratende ratten en raadsels op de muren – Tom Llewellyn
De broers Josh en Aaron Peshik ontdekken al snel dat hun nieuwe huis met schuine vloeren bol staat van de geheimen. Wanneer ze het dagboek vinden van F.T. Tilton, de briljante maar krankzinnig geworden uitvinder die het huis heeft gebouwd, leren ze een donker geheim kennen dat vreselijke rampspoed kan betekenen voor hun hele familie. Kunnen de broers de raadsels van het huis oplossen en een ramp voorkomen voordat het te laat is?
De zevensprong – Tonke Dragt
Zeven paden. Zeven bondgenoten. Een ongelofelijk avontuur. Frans van der Steg is de meester van de vijfde klas. Hij vertelt zijn leerlingen avonturen die hij zogenaamd zelf heeft beleefd. De kinderen geloven er geen woord van, maar ze luisteren vol spanning. Op een dag kan Frans niets verzinnen. Daarom zegt hij dat hij wacht op een brief met een opdracht. En ‘s avonds, met een bliksemflits en een donderslag, komt die brief binnenwaaien! Is het een grap van de kinderen? (lees meer)
Villa Willemina – Mariette Ciggaar
De ouders van Willemina erven een bejaardentehuis. Nu moet ze wéér aan een nieuw avontuur beginnen… En dat op een afgelegen rotseiland! Maar als Willemina de bewoners van het tehuis ontmoet, wordt alles anders. In elke kamer wacht haar weer een ander spannend avontuur. Soms lijkt het wel of het tehuis vanbinnen verandert… het kraakt, kreunt, zucht en siddert. En waar komen al die knalgeluiden toch vandaan? Samen met haar nieuwe vriend Barend en Bram de eend, stuit Willemina op een oud geheim…
Ik heb het natuurlijk nog even nagevraagd of mijn dochter er zo haar eigen systeem op nahield, maar het bleek toch om achteloos toeval te gaan…
2 Comments
Jolanda
19 juli 2017 at 22:07Wat grappig, al die mysterieuze huizen-boeken bij elkaar! De Zevensprong, het blijft een prachtig verhaal. Dochter van 14 is niet zo’n lezer want dyslectisch en het bestuderen van haar schoolboeken vind ze al lezen genoeg. Maar voor Nederlands en Engels moet er natuurlijk zo af en toe een boek gelezen. Ze mocht De Zevensprong nog lezen van de docent. Bekend verhaal want ooit voorgelezen. Maar grappig want nu ze ouder is vallen andere dingen in het boek ineens op, zoals het aantal paragrafen per hoofstuk, wat oploopt van 1 tot 7. Was mij ook nooit opgevallen. Zo zie je maar, ook voor een 14-jarige nog steeds een mooi boek.
Ogma
21 juli 2017 at 10:03Nou ik kan nog wat leren van jouw dochter, want dat was mij ook nog nooit opgevallen!