Laatst ging ik toch naar De Drukkerij, die geweldige boekhandel in Middelburg? Natuurlijk moest ik daar een boek kopen. Ook al heb ik thuis nog een hele boekenkast vol met ongelezen boeken, ik moest en zou daar iets meenemen. Hoe vaak ben ik tenslotte in Middelburg?*
Keuzestress
Als jullie de feed van De Drukkerij weleens bekeken hebben, dan weten jullie het al: hun collectie is erg fijn en veelomvattend. Non-fictie, fictie, kinderboeken, gadgets… You name it, they have it. Thuis had ik al research gedaan, dus ik dacht dat ik wist wat ik wilde hebben.
Maar ja, toen was ik er in real life en prompt gebeurde het: keuzestress. Zou ik voor de roman gaan die ik al uitgezocht had of zou ik toch nog even bij de rest van de fictie kijken? En wat een gave sokken! O, die mokken van Blossom Books! Of zou ik me toch in het leven van bijen gaan verdiepen?
Een kleine geschiedenis van de wereld
Uiteindelijk belandde ik in de ramsj en daar vond ik ‘Een kleine geschiedenis van de wereld’ van E.H. Gombrich. Een geschiedenisboek voor kinderen, ideaal om mijn beperkte geschiedeniskennis weer eens op te halen. Want veel van wat ik weet, komt uit romans. Misschien niet zo heel erg betrouwbaar.
‘Een kleine geschiedenis van de wereld’ werd voor het eerst gepubliceerd in 1936 en was meteen een groot succes in Duitsland en de andere Duitstalige landen. Door de Tweede Wereldoorlog ging het op de plank, de nazi’s vonden het te pacifistisch. Maar zo’n 30 jaar later werd het opnieuw ontdekt en het werd een groot succes.
De geschiedenis van het boek zelf
Het verhaal van het boek zelf is ook bijzonder. Ernst Gombrich schreef het boek binnen 6 weken. Hij was kunsthistoricus, zat zonder werk en er werd gevraagd of hij een geschiedenisboek voor kinderen wilde bekijken. Hij vond het niets, meende dat hij het zelf beter kon en prompt werd hem die klus aangeboden. Maar wel binnen 6 weken graag, want dan moest het naar de drukker.
Gombrich was dus kunsthistoricus, geen geschiedkundige. Daarom deed hij 6 dagen in de week overdag research en schreef hij iedere avond een hoofdstuk. Behalve op zondag. Want dan ging hij wandelen met zijn verloofde, aan wie hij zijn geschiedenisverhalen voorlas. Hoe ik dat weet? Zijn kleindochter schreef het voorwoord van de uitgave die ik las.
En, aanrader?
Gombrich begint met de neanderthalers en eindigt in de twintigste eeuw. Het is een kinderboek en dus heel toegankelijk, maar ook heel leerzaam! Ideaal als je meer wilt weten over Barbarossa, Xerxes en Attila. Om maar een paar namen te noemen. Maar ook de Grieken (yay!), Boeddha en Napoleon komen aan bod. Een nadeel van dit boek: ik realiseerde me opeens hoe weinig ik weet van de wereldgeschiedenis. Maar… om af te sluiten met E.H. Gombrich zelf: “Ik wil graag dat mijn lezers zich ontspannen en de geschiedenis lezen zonder dat ze aantekeningen maken of namen en data moeten onthouden. Ik beloof dat ik ze niet zal overhoren.”
*Zo ongeveer eens in de 15 jaar…
