Ik ben snoeihard verliefd geworden op de charmante, Russische graaf Alexander Iljitsj Rostov. Zo, dat is er uit. Het was onvermijdelijk, zo iets moois als Graaf in Moskou had ik dit jaar nog niet gelezen. Keihard en genadeloos sloeg er vervolgens een writers block toe, want wat moest ik nog vertellen over dit fantastische verhaal? Ik had er geen woorden voor…

Even niet aanspreekbaar

Naast mij op de bank werd er gevraagd; “Mooi boek?”, ik kon alleen maar iets brabbelen van ‘prachtig’ en verder was ik niet aanspreekbaar. Tijdens het lezen werd ik overspoeld door zo’n warm gevoel, het was alsof ik door het verhaal en de mooie schrijfstijl werd omarmd en meegevoerd naar andere tijden. Naar een klein plekje in de USSR waar de oude, adellijke glorie nog een klein beetje levend werd gehouden. Perfecte avonden werden gemaakt met Graaf in Moskou en een lekker glas wijn.

Huisarrest in Hotel Metropol

Het is 1922 en Graaf Rostov wordt veroordeeld tot levenslang huisarrest in het luxueuze hotel Metropol waar hij op dat moment ook al een aantal jaren woont. Op zich beter dan een Siberisch strafkamp zul je denken, maar helaas moet hij zijn suite inruilen voor een klein zolderkamertje en afstand doen van de paar familiebezittingen die hij in de chaos na de revolutie nog heeft kunnen redden. Dertig jaar woont en leeft hij binnen de muren van het hotel. Hij maakt kennis met de kleine Nina die hem de alle hoekjes en gaatjes van het hotel leert kennen. Hij sluit vriendschap met de chefkok en de maitre d’hotel, hun gezamenlijke liefde voor het restaurant, wijn en goede manieren geven de Graaf een doel in zijn leven. En dan is er nog de mooie actrice Anna.

Hoewel de eerste jaren moeilijk zijn en Rostov zeker tegenslagen te verduren krijgt, maakt hij uiteindelijk van Hotel Metropol zijn eigen paleis. Een bolwerk van nostalgie waar de invloed van de Bolsjewieken op praktische gebieden misschien wel voelbaar is, maar dat wordt door de mannen van (of met) klasse zoveel mogelijk genegeerd. Graaf in Moskou is een sprookjesachtig verhaal vol hartverwarmende vriendschappen. Een boek zo verrukkelijk als de gerechten waar Rostov van houdt, en die door Amor Towles levendig genoeg worden beschreven om ze te kunnen proeven. Alexander Rostov zelf is de perfecte mix van gentleman en intellectueel, met humor bovendien. Vaderlijk en lief ook. Met pijn in mijn hart, ja ik pinkte zelfs een traan weg, sloeg ik het boek dicht.

Dan ga ik nu snel Graaf in Moskou op de bus doen naar de Rusland kenner van Ogma. Kunnen we straks samen fantaseren over een redactie vergadering en diner in het Bojarski.

Uitgeverij Arbeiderspers bedankt voor het recensie-exemplaar.